CHP tek başına mı iktidara gelir?

Altılı tablo, sürecine bir bakışMÇin’in 5 sağcı partisinin kimyası ve vaatleriyle komşuları üzerinde bir güvenilirlik iddiası var. Komşular ise CHP ile diğer partiler arasındaki asimetri nedeniyle masaya seçim sonrası tedirginlikle bakıyor.

Sayın Kılıçdaroğlu’nun başörtülü milletvekillerinin meclise girmesinin önünü açmasıyla birlikte 90’lı yıllardaki adıyla CHP’de “perestroyka” rüzgarları esmeye başladı. Bu ılık rüzgarların parti teşkilatlarına ve ilgili tabana ne kadar yayıldığı tartışmalı olsa da, Kılıçdaroğlu’nun söyleminde, tavırlarında ve stratejisinde her zaman kendine yer bulduğunu görebiliyoruz.

Aydın Türk solu ile CHP’nin merkezinde örgütlenen Mahalle arasındaki ilişkiler her zaman biraz eklektik olmuştur. Mahalle her zaman politik olarak doğru karakteri ile belirlenir. Türk solu bir anlamda mahallenin varlığını görmezden geldi. Türk solcuları, demokratik, etik veya dini konuları, belki de kendi toplumsal alanlarına müdahale etmeden, genellikle imzalar, küçük gösteriler ve tartışmalar yoluyla dile getiriyorlar. İlçenin de buna katılmasını bekliyor. Komşular ise bu durumu samimi bulmamakta ve Türk soluna karşı bir güven sorunu yaratmaktadır.

Sanılanın aksine komşular, bazı vicdani sorunları olsa da bu iktidar dönemindeki yolsuzluğu, söylemi ve mafyayı sevmezler. Güvenilir ve garantili bir çıkış yolu arıyor. Yabancı olarak gördüğü CHP’den ve Türkiye solundan oldukça çekiniyor. Ayrıca mahalledeki HDP alerjisinin ana kaynağının Kürt siyaseti değil Türk solu olduğu görülüyor.

Mahalledeki yabancı algısı güvene dönüşemezse CHP’nin iktidar olması mümkün değil. İlçe, CHP veya ittifaklarından samimi güvenceler istiyor. Kılıçdaroğlu’nun yaklaşımları bir şekilde bölgede kendisine dolaylı olarak sempati uyandırıyor. Bu sempati parti teşkilatına veya onun aydınlarına bir inanca dönüşmediği için sadece Kılıçdaroğlu’na sempati duyulmaktadır.

Altı Tablo, 5 sağcı partinin kimyası ve vaatleriyle bir bakıma kendi süreçlerinin yanında güvenilir olduğunu iddia ediyor. Komşular ise CHP ile diğer partiler arasındaki asimetri nedeniyle seçim sonrası gelişmelerden endişeyle masaya bakıyor. Kılıçdaroğlu’nun tablosu, komşuları için teminat olarak laik kimliklerinden ziyade muhafazakar değerleri öne çıkaran üç partiyi ön plana çıkarıyor.

Bu güvenin derecesi hem seçime girişte hem de olası bir hükümette verilen sözlerin yerine getirilmesine bağlıdır. Bu belirsizlik sadece komşuları değil, CHP ile işbirliği ve kurtuluş sorumluluğunu üstlenmiş muhafazakar siyasetçileri de endişelendiriyor.

CHP’den önce II. Bu, yüzyıllık bir sorumluluk ve tarihi bir fırsattır. CHP’nin böylesine travma geçirmiş bir toplum ve komşular gerçeğini görmezden gelme lüksü yok. Güç açgözlü CHP teşkilatı ve tabanı, ayrımcı ve dışlayıcı coşkudan kaçınmalıdır.

Parti seçimlere, bu seçimlerde Erdoğan olmasın mantığıyla, iktidarın bizim hakkımızla işi olmaz mantığıyla, özellikle sağ tabanın ülkenin %60’ını temsil etmesiyle yaklaşırsa bu durum bitebilir. önce kendisi için, sonra ülke için hayal kırıklığı içinde. Ülkenin kurumları reforme etmesi ve onarması için başta komşuları olmak üzere toplumun tüm kesimleri ile önce seçim sürecinde, ardından da hükümet sürecinde anlaşmaya varması gerekiyor.

Görüldüğü gibi hukukun, demokrasinin ve ekonominin kötü gidişatı bu seçimde belirleyici olmayacak. Belki bir deprem bile olabilir. Gözdağı veya ikna yoluyla seçmeni sakinleştirebilen kişi kazanacak. Anksiyete önemlidir. Kılıçdaroğlu liderliğindeki CHP bu sorunlarla uğraşıyor. CHP, adaylarının, kadrolarının ve yaklaşımlarının canlılığıyla, seçimden ve seçimden sonraki gücün kendisinin değil, herkesin gücü olduğunu dünyaya gösterebilmelidir.

Aksi takdirde seçmenin en azından Erdoğan’ı seçmesi kaçınılmaz görünüyor.