Kızılcık Şerbeti Hakkında | Haber sitesi PolitikYol

Dizinin ilk bölümünde dijital olarak izlediğimiz örnek gibi, dikkatle tek bir alanla ilgili olacağını düşündüğüm ve karşı alana çok fazla eleştiri gelmeyeceğini düşündüğüm, ancak objektif olmaya çalıştığım bir diziye rastladım. gösterim sırasında, çoğunlukla başarılı bir şekilde halka iletildi.

Seçim için geri sayım devam ediyor. Açıklanan enflasyon rakamlarına olan güven sürüyor. İTO, İstanbul’da enflasyon oranını yüzde 70’in üzerinde açıkladı. Güneydeki deprem bölgesinde çadır başvuruları henüz tamamlanmamış aileler var. Öyleleri var ki, ülke gündemine baktığımızda hepimiz kendimizi taş gibi hissediyoruz.

Bir süreliğine uzaklaşmak istersin, filmlere, müziğe ve kitaplara sığınırsın. Maçı hafta sonu izlemek istiyorsunuz. Üç sezonu dijital olarak bitiriyorsunuz vs. Tüm seçenekler arasında en azından ulusal kanallardaki bir dizinin hayatına ara vermek isteyeceğime uzun süre inanmadım. Özetlemek gerekirse, yıllarını cezbeden bir iş olmadığını varsayalım.

Aslında sosyal medyada “tt” olması dikkatimi çekmeye yetmedi. Holy Engine, dizinin birden fazla bölümünden bahsetmeye başladığında, burada bir şeyler olduğunu düşündüm. Özellikle hangi karakter hangi partiye oy verecek ara sahnelerinden sonra içine düştüm.

Kızılcık şerbetinden bahsediyorum.

İlk bölümde dijital olarak izlediğimiz örnek gibi sadece bir alana özenle dokunacağını ve karşı alana pek eleştirisi olmayacağını düşündüğüm ama izlerken objektif olmaya çalışmanın çoğunlukla başarılı olduğu bir diziye denk geldim. Ben en çok bu kritik yapıyı beğendim.

Her komşunun kendi korunan topraklarında kendi topraklarıyla yaşama arzusuna yanıt olarak renkli ve farklı karakterlerin bir araya gelmesi hoşuma gitti. (Henüz izlemeyenler bana kızmasın diye önerilerime dikkat ederek olabildiğince özel yazmaya çalışıyorum) Belki de izlemeliydiler ama öyleler.

İçeriği beğendim çünkü dramatik olaylar galip gelse bile insanların zor yanlarının nasıl giderilebileceğinin örneklerini bir şekilde gösteriyor. Geri sayım devam ederken, farklılıklarımızla hepimizin ortak iyiliği için bir araya gelen bu alternatife ülkenin büyük bölümü inanıyor.

Bazıları ne istedikleri belli olmasa da ne istemedikleri belli olduğu için inanmak isterler. Bazıları tam olarak birlikte olma tutkulu arzuları nedeniyle inanıyor. Dizi ilerledikçe her mahallenin fanatiklerinin, en azından çoğunun, yavaş yavaş karşı mahallelere doğru yumuşadığını görüyoruz.

İlk bölümlerde sadece birbirlerine müsamaha gösteren bazı kişiler daha sonra saygı çizgisine yaklaşıyor hatta bu çizgiyi aşıyor. Belki de memlekette iklimin bahara rengarenk dönmesine hasret kaldığım için diziyi sevmişimdir.

İlk bölümlerde sadece birbirlerine müsamaha gösteren bazı kişiler daha sonra saygı çizgisine yaklaşıyor hatta bu çizgiyi aşıyor. Belki de memlekette iklimin bahara rengarenk dönmesine hasret kaldığım için diziyi sevmişimdir.

Kadına yönelik şiddet sahneleri arasında, sadece fiziksel olarak değil, hayatın her alanında kölelik içinde yaşayan kadınları olduğu gibi göstermek, mahallelerde bile kadına yapıştırılan etiketleri teşhir etmek, cinsiyet gözetmeksizin erkek kafaların egemenliğini eleştirmek. (Sanırım), romantik açıdan birlikte olmanın kırıntılarını gördünüz diyenler var. Yalnız ben RTÜK’ün 5 bölüm durdurma ve diziye yukarıdan para cezası verme kararı aldığını görmedim.

Burada sadece kızılcık şerbetine değil, özellikle görsel medyada ikilemde kaldığım bir konuya da değinmek istiyorum. Şiddeti eleştirdiğimizde, şiddet görüntülerini ne sıklıkla göstermeliyiz? Şiddete teşvik kavramı hakkında söylenecek bilimsel donanıma sahip değilim.

Bununla birlikte, “eşcinselliği teşvik eden” Netflix karşıtı bir grup insanın tezinin aksine, eşcinsel olmayan bir kişinin platformda gördükleri “denemek”ten heyecan duyacağına inanmıyorum. Her neyse, bu bilimsel bir gerçek. Şiddet konusunda benim görüşüm paralel, belki de herkesi kendim gibi gördüğüm için.

Şiddete karşı daha üst düzeyde bir duyarlılık oluşturmak, hayatın zorluklarını kendimizden farklı göstermek ya da belki sevdiklerimizin de aynı sorunları yaşadığını göstermek için şiddet içeren pornografinin sınırlarını aşmadan görseller sunulabilir.

Ne izledik, gördük gördük, ta ki Kızılcık Şerbeti’ne gelene kadar. Sınırı geçseler bile şiddet sahnelerinin sadece cezalandırma bahanesi olarak kullanıldığını düşünüyorum çünkü diğer eserlerde bu kadar ağır cezalar yoktu.

Ancak tıpkı Çizgili Pijamalı Çocuk filmindeki gibi bir çocuğun ölümü, çocuğun ölüm sahnesini görmeden içeride bir taş gibi oturabilir. Açıkça sunmak yerine sezgisel olarak tahmin etmekse ve hatta birini cesaretlendirmek için bir fırsat varsa, biraz daha fazla hassasiyet hikayeye zarar vermez.