Medya ile olur mu?

Politik güç babağımsız olmayan medya ve gazeteciler “durum” Bağlı “medyaya” ve “devlet gazetecilerine” ihtiyacı var. Çünkü iktidarın 4. güç olan medyaya değil, ülkeyi yönetmeyi kolaylaştıran medyaya ihtiyacı var.

Türkiye’de son yıllarda kamusal alanda meydana gelen değişikliklerin özellikle dikkat çekici olduğu alanlardan biri de medyadır. Türkiye’de olduğu gibi medya da büyük değişimler geçirdi. Bunu sadece bir vatandaş olarak değil, mesleğin mutfağında yer almış biri olarak da yaşadım.

Meydana gelen değişiklikler, esas olarak medyanın “birincil sorumluluğu” ile ilgilidir.halkın bilme hakkıyer ‘hükümetin limiti tükettiği haberini kamuoyuna iletmek.ne bıraktı.

2007 yılından itibaren sahip değişikliği ile başlayan değişim süreci, medyanın iktidara %90-95 oranında daha yakın, ekonomik ve siyasi olarak yakın olmaktansa bağımlı hale gelmesiyle sonuçlanmıştır. Bu hem görsel hem de yazılı medya için geçerlidir.

Bu haliyle bir bütün olarak kapalı bir yayın sistemi olarak çalışan medya, ideolojik bir iktidar aygıtına dönüşmüştür. Bu cihaz bir propaganda aracı olarak ve bir dereceye kadar başarılı bir şekilde çalışıyor. Bugün medyanın bu gücünün hükümetin oylarının yüzde 30 civarında olmasında önemli bir rolü var.

Bu da sadece haber kanallarında değil, eğlence kanallarının gündüzleri programlarında, akşamları televizyon programlarında da oluyor.

Siyasal iktidar için medya, demokrasi ve demokratik düzenin bir parçası olarak yasama, yürütme ve yargının yanı sıra dördüncü bir güç olarak değil, ülkenin yönetimini kolaylaştıran bir araç olarak görülmekte ve kullanılmaktadır.

Bu konuda hükümet bağımsız medya ve gazeteci değildir. “durum” bağlı ‘KİTLE MEDYA’ VE “kamu görevlisi gazeteciler”dır-dir

Unutmayalım ki alternatif medya da RTÜK’e ortak olmaya çalışıyor. Bu aşamada onları yalnız bırakmamak boynumuzun borcudur.

RTÜK DENETİMİNDE ELEŞTİREL MEDYA

Günümüzde alternatif medya 3-4 gazete, TV kanalı ve biraz daha fazla internet haber sitesi ve dar bir ekip halinde yayın yapan bireysel gazetecileri içermektedir. Hepsi bu.

Her ne olursa olsun bu ortamda halkın haber alma hakkı bir şekilde korunmaktadır.

Kafalarında bir RTÜK sallayan Demokles’in kılıcı var. Bu koşullarda yayın yapıyorlar. Önceki gün RTÜK bu televizyonlara çeşitli gerekçelerle para cezası verdi. Muhtemelen önümüzdeki günlerde düşüş devam edecek.

Bu bakımdan Türkiye’de değişim isteyenler için bu alternatif kanalları her yönüyle kullanmak ayrı bir anlam ifade ediyor.

Bu gazete ve TV kanallarının reklamları üzerindeki baskı ve ambargo ancak toplumsal destekle hafifletilebilir.

Bu medyaların tamamen bağımsız olduğu söylenemezken, çevremizde bu kurum ve kişilere ulaşmak önemlidir.

Unutmayalım ki medya bunu RTÜK’e yakıştırmaya çalışıyor. Bu aşamada onları yalnız bırakmamak boynumuzun borcudur.

Ttürkiye‘Medyayı bir bütün olarak ele aldığımızdaülkedenAynı siyasi aktörlere sahip, ancak çevre ve yaşam biçimleri açısından birbirinden çok farklı iki ülkeden bahsettiğimizi düşünebilirsiniz.

İKİ FARKLI TÜRKİYE

Bugün bir grup gazete verip belli bir süre farklı tv kanallarını izlesek sonuç ne olur?

Bence büyük ölçüde; “Bu medyalar aynı ülkeyi tarif etmiyor, iki farklı ülke olmalı. hissedecekler.

Nitekim Türkiye medyasına bir bütün olarak baktığımızda, aynı siyasi aktörlere sahip ancak çevreleri ve yaşamları birbirinden çok farklı iki ülkeden bahsettiğimizi düşünebilirsiniz.

Çünkü iktidar medyasının çizdiği Türkiye ile iktidarı eleştiren medyanın gösterdiği Türkiye arasındaki fark çok açık. Bir yanda uzaya giden Türkiye var, diğer yanda toplumun büyük bir kısmının yoksulluk sınırının altında yaşadığı Türkiye var.

İktidarın kimlik politikalarıyla duygusal ve zihinsel olarak ayrıştırılan ve bölünen Türkiye’de medya aynı Türkiye’den bahsedemez elbette.

Bu rahatlıkla söylenebilir; Medya bugün büyük ölçüde yetkililere bağımlı. Bu sonuç “geüçEskiden medya özgürdü.” anlamına gelmez. Geçmiş ile bugün arasındaki fark, şimdiki zamandan “daha ​​özgür” olmasıdır.

MEDYA ÖZGÜR MİYDİ?

Bu büyük resme bakıp hükümetin medya üzerindeki kontrolünün mevcut hükümetle sınırlı olduğunu söylemek haksızlık olur.

Bu gücün durum özelliği, basın özgürlüğünün özgürlüğün bir parçası olmasıdır. “tehdit” Fark edilme ve tamamen kontrol edilme çabasıdır.

Bugün rahatlıkla söyleyebiliriz ki; Medya bugün büyük ölçüde yetkililere bağımlı. Yani ücretsiz değil.

Kuşkusuz bu sonuca “geüçEskiden medya özgürdü.” anlamına gelmez. Geçmişi bugünden bugünden ayırmadaha özgür” yani.

14 Mayıs’tan sonra her alanda olduğu gibi medya özgürlüğü için de yapılacak çok iş olacak.