Pornografi enkazından sonra acı | Haber sitesi PolitikYol

Ölümleri romantikleştiriyoruz, enkazın üzerine balonlar asıyoruz, enkazın üzerine bisküvi kreması şeklinde bir çocuk çiziyoruz. senPardon ama “insanlığı bilen insanlar biz miyiz?” diye sormadan edemiyorum. Ben de dahil olmak üzere hepimizin insanlığından şüphe duyuyorum.

“Çocuklar öldürülmemeli

böylece şeker yiyebilirler.”

Nazım hikmet

Depremde toplam 1.362 bebek ve çocuk evsiz kaldı. Binlerce aile çocuklarını, kardeşlerini kaybetti. Kalbim acıyor, daha fazla dayanamıyorum. Koruyucu aile olmak isteyen ve kendi çocuklarına bakmayan aileleri gördükçe daha da sinirleniyorum. Evlat edinme ile evlenilebilir diyen sözde dindarları, aslında sübyancıları, sapıkları görünce kanım çekiliyor! Onlara öyle sözlerim var ki söyleyecek dilim yok, dilim olsa da bu ülkede hissettiklerimi tutuklanmadan anlatmak bile imkansız! Tepkilerden sonra fetvayı kaldırmak işe yaramayacaktır. Bu sapkın düşünceleri zihinlerinden silmek gerekir.

Bu ülkedeki çoğu insan “Nasıl ebeveyn olunur? Ebeveyn olmaya uygun muyum? Çocuğuma bakacak kaynaklara sahip miyim? kendine asla böyle sorular sormaz ve bilinçsizce yeniden üretmeye devam eder. Ne evlat bir nimetle gelir, ne Allah verir, ne kader! Bu kaderci anlayış bizi bitirdi. Yazılan bu kaderin ve kaderin savunucuları, vatanın yıkılmasıyla yetinmiyor…

Başımıza gelen ve bilinçli olarak üstlenmediğimiz bu felaket nedeniyle bile insanlarımız acı çekerek porno üretiyorlar. En hassas görünmeye çalışanlar, gösteriş olsun diye bir çocuğu enkazın altından kucaklayıp ölümüne sebep olanlar, saçını taramaya devam edenler, suçu halkı suçlayan yöneticilerdir. Gerçekten, ne arıyoruz?

Kesinlikle istanbulda yaşıyorum Ev 40 yaşında ve her yerde çatlaklar var. hayır gidebilirim Mutlu musun? HAYIR. Ayrı bir eve taşınacak, başka bir şehre taşınacak maddi imkanım yok ve çoğumuz bu durumdayız. Peki kendini üstün gören devlet neden hiçbir şey yapmıyor? Bu şükran sevgisi ve acıdan alınan zevk nereden geliyor? Ölümleri romantikleştiriyoruz, enkazın üzerine balonlar asıyoruz, enkazın üzerine bisküvi kreması şeklinde bir çocuk çiziyoruz.

Üzgünüm ama insanlığı bilen insanlar mıyız bilmiyorum. Ben de dahil olmak üzere hepimizin insanlığından şüphe duyuyorum. Adadaki şantiyelere deprem haberini veren, reyting malzemesi derleyen iktidar yanlısının bile milyonlar topladığı için iyi niyetli olduğunu yarışma programında belirtmiştik. Peki bu kadar para toplandıysa neden hala çadır yok? Şey, gerçekten deliriyorum. Kocaman bir tiyatronun içindeyiz ve performansı gerçekçi bulmayan seyirciyi aşağılayıp koltuklarına bağlıyorlar. Sıkıştık, çıkamıyoruz. Uyanma vakti geldi, bu yüzden uyandık.

Şimdi bu bozuk sistemi değiştirme zamanı.