siyasetinin temel direkleri | Haber sitesi PolitikYol

Milli İttifak ve tüm muhalefetinin artık tarihi bir misyonu var: Türk siyasetinin bel kemiği olmak.

Bir yanda “doğal”, diğer yanda “insan yapımı” iki depremin yol açtığı felaketin ardından, Milli İttifak ve tüm muhalefetinin artık tarihi bir misyonu var: Türk siyasetinin dayanak noktası olmak.

İki depremin ardından yapılacak ikili seçim Türkiye’de bir dönüm noktası olmalı. Bu dönüm noktası değişecek ya da hepimiz affedilemez hataların enkazı altına gömüleceğiz.

Türk siyasetinin bel kemiği olma yükü tüm muhalefete düşüyorsa; Kemal Kılıçdaroğlu ve Meral Akşener, Milletler İttifakı üyesi olmakla sorumludur. Ve bu iki liderle, tüm CHP ve 3. Parti…

Artık “kazanabilecek lider” ve diğer tüm polemikler, anlaşmazlıklar, atıp tutmalar ve “perde arkasında” tekerlekler üzerinde su sürükleme sona ermelidir.

Muhalefet, sadece seçimlerde değil, ideal bir takım oyunuyla “kazanmaya” çalışıyor; Türkiye geleceğini kazanmaya odaklanmalı.

Daşkının yıkıcılığı; Önlenebilir yıkıcılığı karşısında tek kurtuluşumuz budur: Umut, bir daha asla eskisi gibi olmama, aynı hataları tekrarlamama, gerçekten değişip dönüşme hedefi.

“ARTIK AYNI KİŞİ DEĞİLİM”

“Bir daha asla eskisi gibi olamayacağımı anladım. O an ben artık aynı Kemal değildim”…

CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun bu hafta TBMM’de yaptığı grup konuşmasında yer alan bu sözler, Türk siyasetinde bir dönüm noktası oldu.

Birçok siyasetçinin, sivil toplum temsilcisinin, deprem bölgesinde görev yapanların ve sadece orada olmanın sorumluluğunu hisseden birçok kişinin yüzünde “Bu tanıklıklardan sonra ben aynı kişi değilim” ifadesini okudum. yardım. Aynı şekilde iki depremle ilgili olayları uzaktan takip edenlerin de aklına bu fikir geldi. Ya da en azından Türkiye’nin büyük çoğunluğunun bu görüş ve duyguyu paylaştığını umuyorum.

Yaşananların yıkıcılığı; Önlenebilir yıkıcılığı karşısında tek kurtuluşumuz budur: Umut, bir daha asla eskisi gibi olmama, aynı hataları tekrarlamama, gerçekten değişip dönüşme hedefi.

Kılıçdaroğlu’nun aynı konuşmadaki sözleri, depremlerin yansıttığı halimizi çok doğru bir bakış açısıyla sorguluyor: “Bu ne emri? Bu şekilde kendimize ne yaptık?”

Ve sadece sorgulamak değil; aynı zamanda değişim bir seçenek değildir; Diğer sözleri de hayatta kalmak için tek seçeneğimiz olduğunu gösteriyordu: “Davranışlarımızı değiştirmeliyiz. Değerlerimizi davranışlarımıza yaklaştırmamız gerekiyor. Değerler söz konusu olduğunda, kebaplarında kül bırakmayan bizler, bunu davranışlarımıza yansıtmamız gerekir. Kısacası, her şeyi, her şeyi temelden değiştirmeliyiz.”

Bu seçimler aynı zamanda ikiz depremlerden sonra artık aynı kişiler olmayanlar ile deprem öncesi/sonrası “aynı” ölümcül atalet ve yanlış düzeni inatla sürdürmek isteyenler arasında olacaktır.

SEÇİMİMİZ NE OLACAK?

Bir yandan biz; Bireysel olarak, bireysel olarak ve aynı zamanda hep birlikte değişmeliyiz … Tüm alışkanlıklarımız, her yönelimimiz, alıştığımız her şey öyle ya da böyle değişecek. Ya da direnirsek gerçekten yok olacağız… Kimimiz deprem, kimimiz yangın, kimimiz sel, kimimiz kaza; Kaçsak bile uzağa gidemeyiz – çünkü hayatta kalırsak sevdiklerimize, bizim için değerli olanlara bir şey olacak.

kendimiz, teolojik, metafizik veya gerçeküstü inançlar, düşünceler; bazen komplo teorileri, bazen tüketim veya bizi kendimizle yüzleşmekten kurtaracak başka bir şey – uyuşturucu alabiliriz. Kendimize yalan söyleyebilir ya da gerçeklerden, hoşlanmadığımız şeylerden kaçabiliriz. Ama nereye kadar; Koşsak bile uzağa gidemeyiz.

“Kısacası, her şeyi, her şeyi temelden değiştirmeliyiz.”

Aldığımız nefes; Bunu artık nefes alamayanlara ve kendimize borçluyuz.

Bu seçimler aynı zamanda ikiz depremlerden sonra artık aynı kişiler olmayanlar ile deprem öncesi/sonrası “aynı” ölümcül atalet ve yanlış düzeni inatla sürdürmek isteyenler arasında olacak…