Yankı odaları ve ahlaki üstünlük yanılsaması

Bunun gerçekten geçmesini istiyorsanız yankı odanızdan çıkın, ahlaki üstünlük iddiasından vazgeçin, önceliklerinize dikkat edin, seçim kampanyasının kalan 3 ayında belirli kurallara göre oynayın, oynayamayacaksanız oynamayın. oynamak. oynayanlara müdahale etmeyin.

“Kendi koşullarını anlayarak gerçekle yüzleşemediler.

çünkü bu koşulların anlamını anlamak için akıllarında onlar var.

her zaman “faydalı” paralellikler olmuştur.”

Hannah Arendt*

Bazen hükümetin hiçbir şey yapmasına gerek kalmaz. Öyle ki birçok konuda muhalefet seçmeni oluşmuş görünüyor. Akademisyenlerden gazetecilere ve yurttaşlara kadar, muhalefetten hesap sorulmasından ve onunla gündem oluşturulmasından endişe duyabilirler, çünkü 40.000 (mevcut) olsa bile kendilerine dinletemeyecekleri bir şeyi asla hükümete yaptıramazlar. insanlar enkaz altında öldü. Ne pahasına olursa olsun.

CHP’li Hatay Belediye Başkanı Lütfi Savaş’ın istifasıyla ilgili tartışmadan bahsediyorum.

Yankı odalarında komşuları için emekli olma endişesi yaşarken, hakikati kendince inşa edenlerin, inşa edenlerin kendi söylemlerini ve stratejilerini hiç değiştirmeden uygulamaya devam ettiklerini görüyoruz. Hatta bu olayları gülümseyerek izliyorlar.

Eleştiriden kendini soyutlama şansı pek olmayan Kemal Kılıçdaroğlu’na belediye başkanının istifasını derhal kabul etmesini tavsiye edenler, bir yandan da hükümetten bunu neden “zaten” isteyemediklerini sıralamaktan çekinmiyorlar. siyasi kültürümüzde hükümetin bunu “zaten” neden yapmayacağı budur.

Çoktan…

Ve bu kitle manevi üstünlüğünü bu şekilde sağlama zahmetine girmedi. Hangi ahlaki üstünlüğün aslında illüzyona dönüştüğünü bilmiyor, elimizden geldiğince anlatalım:

Şiddetli bir siyasi mücadele devam ediyor. Ve muhalefetin iktidar gücüne, hatta devletin tüm gücüne şiddetle direnmeye çalıştığı bir seçim sürecine girdik. Genel seçim yapılıp yapılmayacağına dair tartışmalar manzarayı gölgede bırakırken, depremin vurduğu 10 ilden sekizi belediye başkanları tarafından yönetilirken, istifa tartışması baştan başlamak zorunda kaldı. Yeni şehirler vaat ederken şu sözler söylenebilir: Hatay belediye başkanının CHP’den istifası çürümüştür, siyasi kültürümüzü yok eder, muhalefet örnek olur, temiz bir sayfa açmak istediğini gösterir, muhalefet almalı ilk adımı at ve inisiyatif al.

40 bin kişi öldü depremin ilk iki gününde harabelerde harabelerde, şehirlerde ve köylerde insanlar haykırdı, yardım yok, kurtuluş yok, musluk yok, devlet nerede, bu çığlıklar hala yankılanıyor. gönüller ve akıllar, iktidar eksikliklerinin sorumluları yokken belediye başkanımız istifa etsin örnek olalım tüm seçmene farkımızı göstereceğiz oy isterken farkımızı ortaya koyacağız, görüyorum ki çok zor saflıklarını kendi yankı kameralarından gündeme getirenlere, söylediklerinin siyasi gerçeklikten kopuk ahlaki bir yanılsama olduğunu anlatmak.

Depremi siyaset malzemesi yapmayalım, deprem diye sürekli muhalefete iftira atan bir kampanyayla karşılaşırsanız şaşırmayın. “Türkiye tek yürek” sloganıyla yardım kampanyası düzenleyen iktidarın ana propaganda ekseninin “kutuplaşma” ve algı manipülasyonu olduğunu bir an için aklınızdan çıkarmayın.

Çünkü işe yarayacağını düşünüyorlar. Rahat alanında, mümkünse klavyenin arkasında kavgaya girerse bunun gündem oluşturduğuna, önünde sınırlı zaman geçirdiğine, tevazu içinde boğulduğuna, iktidar eleştirisine odaklanmak yerine tartışma yaratmadığına inanıyor. , çözüm önerileri , siyasi inançlar ve yardım kampanyaları.

Sonuçlardan bahsetmiyorum bile, bu istifa gerçekleşir gerçekleşmez kendi ellerinizle yetkililere istedikleri gibi saldırabilecekleri bir “kurban” sunuyorsunuz. Başından sonuna kadar bakanlar, AFAD, devletin her kademesindeki birçok tutarsızlık ve zamansız müdahalenin sorumluları dahil yetkililer, istifa etmesi gereken tek bir kişi bile yok, üstelik tek bir karar bile almadılar…

20 yıllık iktidarında korkunç bir felaket sonucu yaptıklarının hesabını, nitelikli ve niteliksiz yetkilileriyle savunmada kalması gereken bir hükümet, daha kolay taarruza geçebilir ve tüm sorumluluğu daha kolay bir şekilde partiye yükleyebilir. muhalefet. bu anlamsız argümanlarla.

Bunun işaretleri şimdiden ortaya çıkmaya başlarken, felaketin suçunu “kentsel dönüşüme direnen muhalefet”in üzerine atarken, “kentsel dönüşüme direnenler”in hikayesi, “yüzyılın felaketi” yönetme algılarına rakip olabilir. “Her an. Kapaktan çıkacak, bakalım kısa sürede kaç yeni sorumlu çıkacak. Türkiye’de artık bu sahte, gerçeğin yerini aldı, medyanın ve iktidarın gücüyle yerini aldı.” devlet ve hatta bir standart haline geldi.

Depremi siyaset malzemesi yapmayalım, deprem diye sürekli muhalefete iftira atan bir kampanyayla karşılaşırsanız şaşırmayın. “Türkiye tek yürek” sloganıyla yardım kampanyası düzenleyen iktidarın ana propaganda ekseninin “kutuplaşma” ve algı manipülasyonu olduğunu bir an için aklınızdan çıkarmayın.

Ne de olsa “haklı olarak” sorumlulardan biri olarak gördüğünüz belediye başkanının istifasını talep ederken, seçim arifesinde bu hakkın nasıl kullanılacağının sonuçlarını hesaplamak, düşünmek ve sonuçlarını analiz etmek zorunda kalacaksınız. Ayrıca seçimlerde asıl sorunun kim olduğu değil, ne olduğu, demokrasimizin geleceği olduğunu da unutmayalım.

Yeter ki istifa mücadelenizin zamanlaması, kapağın gündemdeki etkisi, siyasi iletişimi, farklı kesimlerdeki algısı, kararsızları nasıl etkileyeceği, nasıl bir enerji yaratacağı umurunuzda olmasın. Bir süre yankı odanızda birbirinize neşeyle yorum yaparken yeni sözler, kaynak israfı ve daha birçok konu hakkında konuşmak yerine, kendinizi bu depremin en büyük sorumlusunun muhalefet olduğu konuşulur hale gelmiş bulabilirsiniz.

Acil şifalar dilerim!

Bunun geçmesini gerçekten istiyorsanız, yankı odanızdan çıkın, ahlaki üstünlük iddia etmeyi bırakın, önceliklerinize dikkat edin, seçim kampanyasının kalan 3 ayında belirli kurallara göre oynayın, oynayamazsınız – oynamayın. oynayanlara müdahale

* Hannah Arendt, Liing in Politics, 2018, Sel Yayıncılık, s.18.